فرش دستباف ایرانی در تاریخ کهنسال ملتش عمری بس دراز دارد. سابقه آن حتی به دوران مادها نیز می‏رسد و این گنجینه در طی قرن‏ها و اعصار همواره بِسان نگینی درخشش پر جاذبه‏ای داشته است.فرش‏بافی هنری دیرینه در بین مردم شهری و روستایی و به‌خصوص عشایر بوده است. طبیعت زیبای ایران زمین همواره الهام‏بخش دستان هنرمندانی بوده است که با تلفیق رنگ و طرح، زیباترین نقوش را در فرش دستباف به‌وجود می‏آوردند و به دستان بافندگان توانا و خوش ذوق ایرانی می‏سپردند تا آنها نقش‏ها را بر پیکره فرش‏ها جان بخشند؛ این‏گونه عظمتِ شاهکار هنرمندان ایرانی، همانند گنجینه‏ای گرانبها سینه به سینه منتقل و حفظ شده است. دختران و پسران ایرانی از سرانگشتان بزرگترهای خود بافتن را آموختند و در زمزمه ترانه‏هایشان این هنر را برای نسل‏های دیگر به یادگار گذاشتند.
سرزمین ایران همیشه دستخوش حوادث دلخراشی بوده که هنر و صنعت این کشور را نیز تحت تاثير قرار داده است. شاید یکی از بدترین این حوادث زمانی اتفاق افتاد که سم اسب‏های مغول خاک ایران را لمس کرد؛ قومی وحشی که درکی از فرهنگ و هنر نداشتند. آنها کتابخانه‏های بسیاری را به آتش کشیدند، هنرمندان و عالمان زیادی را کشتند و به پیکره هنر ایرانی آسیب رساندند، بالطبع هنر فرش‏بافی هم تا حدودی از پویایی گذشته خود فاصله گرفت ولی خوشبختانه هرگز از بین نرفت زیرا بیگانگان هیچگاه نتوانستند ارزش این هنر را از سینه هزاران ایرانی بیرون بکشند.
در قرن یازدهم هجری قمری، صفویان حکومت ایران را به دست گرفتند. برخی از شاهان صفوی علاقه وافری به هنر داشتند. آنها بستری را در کشور به‌وجود آوردند که انگیزه خلق هنرهای ایرانی را به اوج شکوفایی خود رساند؛ هنر فرش‏بافی نیز از این پیشرفت‏ها بی‏نصیب نبود. نمونه‏های نفیس باقی‏مانده از دوران صفوی خود گویای اوج زیبایی و خلاقیت این هنر ارزنده می‏باشد. امروزه در معروف‏ترین موزه‏های دنیا چندین فرش دستباف از آن دوران وجود دارد که چشم هر بیننده‏ای را به خود جلب می‏کند. طراحان ایرانی در دوره‏های مختلف بر مضامین نقش‏ها ودر طراحی فرش می‏افزودند؛ حتی مضامین عرفانی نیز در بعضی از آنها گنجانده شده بود که حاکی از اندیشه و خرد ایرانی بود. همواره بودند افرادی که فرش‏بافی را فراتر از یک حرفه می‏دانستند و نسبت به آن تعصب خاصی داشتند و آن را پویاتر می‏نمودند.
تجارت فرش دستباف از زمان‏های دور رونق خوبی داشت ولی کم‏کم با پیشرفته شدن دنیای مدرن، رقابت تجاری بیشتر شد؛ تا جایی‌که کشورهای زیادی با استفاده از طرح‏ها و نقوش پر طرفدار ایرانی صنعت فرش‏بافی را در کشورهای خودشان اشاعه دادند. به‌دلایل گوناگون انحصار تجارت و بافت فرش از اختيار تولیدکنندگان ایرانی خارج شد. در این بین تاجرانی هم بودند که فقط جنبه مادی برایشان اهمیت نداشت و فرش ایرانی را به چشم یک هویت ملی می‏دیدند. آنها خدمات زیادی در این زمینه انجام دادند تا فرش دستباف ایرانی را به اعتلای دوران گذشته بازگردانند.

قالی شویی و مبل شویی عباس کریمی با ارائه خدمات تخصصی شستشوی فرش دستباف در حفظ و نگهداری این هنر ایرانی کوشاست.